Een enorme schat van onze Martin was Dorothee. Toen Japie, pa en ik in 2006 gingen samenwonen, konden we gelukkig op de hulp van Dorothee rekenen om het huis toch leefbaar te houden. Want met drie venten in huis was dat niet echt evident.
Dorothee kwam wekelijks een keertje langs (meestal op vrijdag) om te helpen met de was en de plas. En het was altijd uitkijken geblazen!
Dorothee legde het huis vaak vol valstrikken. Zo vond pa ooit eens een aardappel vol tandenstokers aan het voeteinde van zijn bed, strompelde Japie in het weekend in een bed vol met lege flessen onder zijn matras, ...
Ook in de blokperiode was ze paraat. Op een warme dag riep ze Japie eens naar buiten omdat er een spin zat, en Dorothee doodsbang is van die diertjes. Japie onderbrak zijn studie, stapte naar buiten en kreeg een ketel water over zich heen, met een lachende pa die mee in het complot zat, als gevolg.
Anno 2015 zien we Dorothee gelukkig nog nu en dan eens terug, zoals bij de geboorte van de kinderen, of zoals vandaag, bij de plechtige communie van haar zonen Melvin en Marvin.
TG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten