Dennis

Vanavond en morgen zullen opnieuw heel wat mensen weer in de tribunes post vatten om te supporteren voor hun favoriete club. Ik zie zelf graag voetbal, maar heb niet echt een uitgesproken voorkeur voor een club. Zeker niet in Belgische competitie want die volg ik zelfs niet. Tenzij op Facebook, want in het weekend zie ik heel wat vrienden van mij vloeken of juichen al naargelang de club en resultaat.

De interesse voor voetbal heb ik meegekregen van pa. Hij voetbalde zelf in caféverband, en later minivoetbal. Sinds het WK 1994 ben ik zelf beginnen voetballen, al hield ik het in 1999 voor bekeken aangezien er weinig lol meer aan te beleven viel.

Maar ook pa was geen echte die-hardfan in die zin dat hij een specifieke club volgde ofzo. Hij was fan van goed voetbal en volgde vooral toppers in de Champions League, EK en WK's. Dat zijn de momenten die ik me vooral herinner: samen met pa in de zetel tijdens deze fantastische tornooien.

Enkele van zijn favoriete spelers: Ryan Giggs, Ibrahimovic, Hendrik Larrson, Zinédine Zidane en zeker en vast Dennis Bergkamp. Allemaal spelers die wedstrijden kunnen beslissen met één enkele klasseflits.

Zijn favoriete doelpunt ooit was ongetwijfeld de parel van Bergkamp tijdens het WK '98 in Frankrijk. Het was het eerste WK dat ik echt op de voet volgde. Ik was supporter van de Engelse ploeg en kreeg zo'n truitje. De jonge Michael Owen debuteerde tijdens dat tornooi en maakte een werelddoelpunt tegen Argentinië in de achtste finale. Tot dan was dit het mooiste doelpunt van het tornooi. In een heroïsche wedstrijd trok Engeland uiteindelijk aan het kortste eind, mede dankzij een domme rode kaart van Beckham. De Engelsen verloren tijdens de strafschopreeks, die ik niet durfde te bekijken. We waren thuis ontgoocheld, omdat we geloofden in de Engelsen die met tien tegen elf de Argentijnen echt het vuur aan de schenen legden.

In de kwartfinale moest Argentinië het opnemen tegen Nederland. Een puike wedstrijd die even voor affluiten nog 1-1 op het bord had staan. Verlengingen waren in zicht. Met nog één minuut te spelen rinkelde plots de bel van onze voordeur. Bezoek op een perfect moment. Pa stond op om de deur te openen, en net als hij vertrokken is, trapt Frank Deboer een weergaloze voorzet naar Dennis Bergkamp. Die legt de bal perfect neer met zijn rechter, omspeelt de verdediger en knalt de bal onhoudbaar voorbij doelman Roa. 2-1 en Nederland naar de halve finale.

Pa kwam terug aangestormd en zag het doelpunt pas in herhaling.
"Dit is de mooiste goal die ik ooit al heb gezien. Die Bergkamp is een genie."

Sinds 1998 zijn er nog heel wat voetbalwedstrijden gespeeld en werden talloze goals gemaakt. Maar geen één zo knap als die van Dennis!

TG