Maandag is de start van de werkweek en naar goede gewoonte nestel je je 's avonds voor de buis want dan zijn daar de wekelijkse afspraken met je series: blokken, familie, thuis, zo man zo vrouw, boer zoekt vrouw, ...
Enkele jaren terug had je ook de toenmalige trend om beroemde families te volgen. Het begon met Ozzy Osbourne en algauw volgden meerdere. In Vlaanderen had je de Pfaffs en de Planckaerts. Tv-minuten werden gevuld met onbenullige gebeurtenissen van familieleden van deze beroemde families.
Toen ik afstudeerde in 2007 had ik al even kunnen proeven van het schieten van filmpjes en het monteren ervan tijdens een korte stage. Ik schafte meteen na afstuderen mijn eerste macbook aan, zo'n witte die in 20 seconden opstartte (hij doet dat anno 2014 nog steeds in hetzelfde aantal seconden!). Er stond iMovie op die macbook, en een versie waar je nog naar hartelust van alles mee kon monteren. Ik had toen ook een canon ixus cameraatje gekocht waarmee ik ongegeneerd foto's en video's kon maken.
Zo gebeurde het dat ik, uit pure verveling omdat ik nog niet meteen werk vond na afstuderen, alles wat er rondom mij gebeurde begon te filmen. Mijn huisgenoten, papa en broer Japie, waren vaak slachtoffer van mijn shoots. Tegen wil en dank werden zijn de sterren van mijn allereerste serie: de Planckaerts, een parodie op de VTM-serie.
Ik zette de filmpjes op youtube en stuurde ze dan door via mail (Facebook was er nog niet om filmpjes makkelijk te verspreiden) en het werd mijn eerste "hit". Papa en Japie stonden eerst wat twijfelachtig tegenover hun nieuwe rol, maar naarmate ze zelfs op café aangesproken werden als "Eddy" en "Francesco", waren ze alsmaar enthousiaster om mee te figureren in de serie.
Uiteindelijk werden 5 afleveringen van de Planckaerts gemaakt.
Vanaf nu elke maandag een aflevering op deze blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten